جعل (مفردات‌نهج‌البلاغه)جَعل (به فتح جیم) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای قرار دادن که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص آفرینش زمین و آسمان و آمرزش خواهی و افزایش روزی از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیجَعل (به فتح جیم) به معنای قراردادن آمده است. راغب اصفهانی معتقد است این واژه از «فعل و صنع» اعم بوده و بر پنج معنا می‌آید: اوّل، به معنی شروع مانند: «جعل زید یقول.» دوّم، در ایجاد شی‌ء و سوم، ایجاد شی‌ء از شی‌ء و چهارم گرداندن شی از حالتی به حالتی چنان‌که در قرآن کریم آمده است:«الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الْاَرْضَ» و پنجم حکم بر چیزی با چیزی همانند این آیه از قرآن:«وَ یَجْعَلُونَ لِلَّهِ الْبَناتِ». ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) در رابطه با آفرینش زمین و آسمان می‌فرماید: «جعل من ماء البحر الزاخر ... یبسا جامدا.» همچنین امام (علیه‌السلام) در خصوص آمرزش خواهی و افزایش روزی فرموده است: «جعل الله سبحانه الاستغفار سببا لدرور الرزق و رحمة الخلق.» ۳ - تعداد کاربرداز این واژه بسیار در «نهج البلاغه» آمده است. ۴ - پانویس۵ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جعل»، ص۲۲۰. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|